In het rijk van hoop is het nooit winter

Dia4

Pieter Pottenkijker, de inmiddels wereldberoemde reporter – als altijd alert en attent – is terug van niet weggeweest. Hij heeft weer het nodige te melden. Ook deze keer staat camping Des Arcades centraal.

De camping kent een lange geschiedenis, maar is vooral mooi, rustig en sfeervol. Inmiddels heeft de camping ook een reputatie als een broedplaats voor talenten. Wie kent bijvoorbeeld niet “De Linda tapes”. Of de avonturen van Pieter Pottenkijker met Baantjer en Inspecteur Cruchot?

De Nederlandse enclave in het Franse departement du Lot heeft een nieuwe eigenaar. Desondanks kan de camping zich in warme belangstelling weten. Pieter Pottenkijker rapporteert. Over de overname, nieuwe investeringen, een nieuw mysterie en de voorbereiding op het aanstaande voorjaarsboulestoernooi.

Des Arcades is nu eigendom van de familie MARLIERE Bestaande uit papa Jonathan, Eva en hun kinderen Lou (13 jaar) en Eliott (10 jaar oud). Voor een niet nader te noemden bedrag namen zij het roer over van Theo en Nicole F. Zij namen de wijk terug naar Nederland.

De Ziener onder ons zal zeggen: “Ik zei het toch”! De criticus zal beweren dat het maar goed is ook. De gasten zullen denken: “Moest dat nou?” De echte vrienden echter weten: “In het rijk der hoop is het nooit winter.”

Hoe dan ook, de geruchten willen dat er sprake is van een coup. Door de Franse en Nederlandse regeringen samen afgedwongen. Vanwege het zeer frivole karakter van de camping en haar vrienden. Die kennelijk het leven vieren willen zoals het bedoeld is: vrolijk!

Het zal Franse argwaan zijn die de bron is van deze kolder. Die lijkt voort te komen uit de duistere praktijken van haar presidenten. Zoals Sarkozy, die zijn verkiezingscampagne met fout geld liet financieren. Met – naar de verdenking luidt – Arabische miljoenen.

Kijk, geschoven met geld wordt er altijd. Zo leerde mij ook de Barrueco-deal. Waarbij Ton Bond – jawel, hij weer – een geldtransport naar Franrijk regelde. Naar eigen zeggen voor de aankoop van een schilderij.

Ik mag slechts horen, zien en zwijgen. Maar neemt u van mij aan, er speelt meer. Dat zegt althans mijn nieuwsgierigheid. Die ik deze zomer – samen met u – hoop te stillen.

Want, beste kijkersvrienden, het mag gezegd. Pieter Pottenkijker reist dit voorjaar opnieuw af naar Frankrijk. Naar Camping Des Arcades ja. Voor een diepgaand onderzoek naar de Barrueco-deal dus.

Want het is te opvallend en bijzonder. Een grote groep Nederlanders vertrekt binnenkort opnieuw richting Des Arcades. Ondanks de machtswisseling en een negatief reisadvies van Nico Ikkomwelachterom. Dat geeft te denken toch. Niet dan? Ja, toch!

Ondertussen wordt er meer dan fors geïnvesteerd in Des Arcades. Jonathan – inmiddels al Jerommeke gedoopt – heeft grootse plannen. Een opknapbeurt voor het restaurant en een nieuwe buitenbar bijvoorbeeld. Naast meerdere nieuwe onderkomens voor nog meer gasten.

Naar verluidt stuurt de Nederlandse regering daarom Roger T. als verkenner. Een hij de kust heeft veilig verklaard, volgt dan Staatsraad Van der Molen. Hij en zijn lieftallige Sonja zijn door de regering als kwartiermakers aangesteld. Om orde op zaken te stellen en daarna te houden ook.

Wat, gezien het gezelschap, een hele opgave zal blijken. Want de namen die vallen zijn even duister als illuster. Gelukkig kan, nu daar de gaskraan dicht gaat, Roel in Groningen gemist worden. En kan hij als waarnemend burgemeester de goede naam van Oranje bewaken.

Wie er dan zoal komt, wilt u weten? Welnu, het gonst rond en aan alle kanten. Heel de bekende campingfamilie lijkt te komen. Al zijn er ook uit- en afvallers.

Zo willen de berichten dat Snuf & Snuitje weer van de partij zijn. Net als Greet S. – ook gekend als Dora – van Nora, weet u wel? Verder zingt de naam van de voormalige operazanger Guus Geluk rond. Hij zou als koning van het levenslied het Hollandse Nieuwe-koor vertegenwoordigen.

Voor mij en mijn altijd trouwe bondgenoot Adri is er een andere aanleiding. Ton Bond en zijn meissie Linda zouden namelijk ook weer daar zijn. En dat staat, zo weten wij inmiddels allemaal, garant voor avontuur! Naast heel veel vrolijke gekkigheid; dat dan weer wel!

De reden van die aanhoudende belangstelling vraagt u?Daarover worden de nodige balletjes opgeworpen. Officieel draait het om het jaarlijks Lente-boules toernooi in juni. Dat zo hoop ik, nu echt het “Joop van der Schilden-toernooi” zal gaan heten.

Off the record echter, in de wandelgangen dus, beweren roddels anders. Zo roept het toch vragen op wanneer Heerschap Bond een cursus schilderen boekt. Bij een dame met een even kleurrijk doek als beroep. Hier laat zich een nieuw mysterie schilderen!

U mist een aantal namen zegt u? Wim en Ineke bijvoorbeeld, van eendenfokkerij “The One-Leg Duck”? U bedoeld die Van der Heijden’s? Missen wij die dan?

Zij zijn – naar eigen zeggen – te druk met de fokkerij. En het opleiden – thuis – van hun opvolgers. Dat alles houdt hen aan Nederland gekluisterd. En aan hun nieuwe bedrijfsauto’s…..

Verder zijn Buum & Buum er niet. Niet omdat het niet mag, maar omdat het niet kan. Zij toeren sedert  vorig najaar met hun show ‘De Hete Honderd’ door stad en land. En trekken – volgens de berichten – daarmee volle lege zalen.

Ook Kapelaan Jos laat zich excuseren. Hij heeft de hoop noch de pij al opgegeven. En droomt stilletjes en ’s nachts als Heintje Davids van een comeback. Als God en zijn Maria het willen en toestaan!

Theo en Nicole F. tenslotte zijn wel nieuwgierig maar ook afwezig. Zij willen de nieuwe machtshebbers niet oor de voeten lopen. Daarom ook lopen zij aan den IJssel het vuur uit de sloffen. Opdat zij vergeten wat wij niet vergeten willen en zullen.

Zo, beste kijkers en kijkertjes, dat was het dan. Voor deze keer dan toch wel. Ik groet u zoals ik weet dat u mij groeten wilt. Van harte hartelijk!

Afsluitend dan een bijzonder groet nog. Voor Mien van der Schilden. De moeder toch van Des Arcades. Zoals wij het leerden kennen en kennen blijven willen.

Ik zeg Later!

Plaats een reactie